Guido Reni - Γκουίντο Ρένι

Αυτοπροσωπογραφία  (1635)

Πινακοθήκη Ουφίτσι στη Φλωρεντία

Ο Γκουίντο Ρένι γεννήθηκε λίγο έξω από την Μπολόνια το 1575.

Από τα εννέα του χρόνια ξεκίνησε σαν μαθητής κοντά σε ζωγράφους της εποχής του και αργότερα βρέθηκε κοντά στον Ανίμπαλε Καράτσι.

Θαύμαζε ανεπιφύλακτα τον Ραφαήλ αλλά και παρακολουθούσε την τεχνική του Καραβάτζιο τον οποίο και γνώρισε στη Ρώμη το 1604.

Έζησε και εργάστηκε εκτός από τη γενέτειρά του, στη Νάπολη και τη Ρώμη.

Έφυγε το 1642 σε ηλικία 67 ετών.

Αυτοπροσωπογραφία  (1602-03)

Εθνική Πινακοθήκη Αρχαίας Τέχνης στη Ρώμη

Σταύρωση του Αγίου Πέτρου (1605)

Πινακοθήκη Βατικανού

Σταύρωση του Αγίου Πέτρου (1605)

Πινακοθήκη Βατικανού

Ο Δαβίδ με το κεφάλι του Γολιάθ (1605)

Μουσείο Λούβρου

Η Αγία των μουσικών Σεσίλια (1606)

Μουσείο Norton Simon στην Πασαντίνα της Καλιφόρνιας

Λεπτομέρεια

Το Μαρτύριο της Αγίας Αικατερίνης της Αλεξανδρείας (1606-07)

Επισκοπικό Μουσείο στην πόλη Albenga Ιταλίας

Η κατασκευή της Κιβωτού του Νώε (1608)

Μουσείο Ερμιτάζ στην Αγία Πετρούπολη

Τα Μυστήρια της Πίστης (1608)

Τοιχογραφία στο Αποστολικό Παλάτι Βατικανού

Ο Άγιος Φραγκίσκος και η αγγελική μουσική (1605-10)

Εθνική Πινακοθήκη στη Μπολόνια

Άγιος Ιερώνυμος (1605-10)

Ιδιωτική συλλογή

Η σφαγή των νηπίων (1611)

Εθνική Πινακοθήκη στη Μπολόνια

Λεπτομέρεια

Λεπτομέρεια

Λεπτομέρεια

Ο Θρίαμβος του Σαμψών (1611-12)

Εθνική Πινακοθήκη στη Μπολόνια

Λεπτομέρεια

Πορτρέτο της μητέρα του καλλιτέχνη (1612)

Εθνική Πινακοθήκη στη Μπολόνια

Η δόξα του Αγίου Δομίνικου (1613)

Τοιχογραφία στο Ναό Αγίου Δομίνικου στη Μπολόνια 

 Αυγή (1614)

Τοιχογραφία στο Παλάτσο Παλαβιτσίνι στη Ρώμη

Το μάνα εξ ουρανού (1614-15)

Καθεδρικός Ναός στη Ραβένα

Καθεδρικός Ναός στη Ραβένα

Άγιος Σεβαστιανός (1615)

Κόκκινο Παλάτι στη Γένοβα

Ο Λωτ και οι κόρες του αφήνοντας τα Σόδομα (1615-16)

Εθνική Πινακοθήκη στο Λονδίνο

Ο Ιησούς στο Σταυρό, η Παναγία των Θλίψεων, η Μαγδαληνή και ο Άγιος Ιωάννης (1617)

Εθνική Πινακοθήκη στη Μπολόνια

Άγιος Σεβαστιανός (1617-18)

Πινακοθήκη Ντάλουιτς στο Λονδίνο

Η αρπαγή της Δηιάνειρα (1617-19)

Μουσείο Λούβρου

Μυθικό πρόσωπο και σύζυγος του Ηρακλή.

Μια φορά, ο Ηρακλής και η Δηιάνειρα ήθελαν να περάσουν ένα ποτάμι.
Ο Κένταυρος Νέσσος ήταν ο περαματάρης, αλλά μπορούσε να μεταφέρει στη ράχη του έναν άνθρωπο κάθε φορά.
Πέρασε λοιπόν πρώτα τον Ηρακλή, και μετά επέστρεψε στην άλλη όχθη και πήρε στη ράχη του και τη Δηιάνειρα.
Τότε όμως προσπάθησε να την απαγάγει, ή να τη βιάσει.
Ο Ηρακλής, βλέποντάς τους από την άλλη όχθη του ποταμού, σημάδεψε καλά και τραυμάτισε καίρια τον Νέσσο με ένα βέλος του.
Ο Νέσσος, πεθαίνοντας έδωσε μια ποσότητα από το αίμα του ή ανάμικτο και με το σπέρμα του στη Δηιάνειρα λέγοντάς της πως, όταν την απιστήσει κάποτε ο Ηρακλής, θα τον ξανάφερνε κοντά της αλείφοντας τον χιτώνα του με αυτό.

Μετά από χρόνια λοιπόν, όταν η Δηιάνειρα υποπτεύθηκε ότι ο Ηρακλής ερωτεύθηκε την Ιόλη , άλειψε με το αίμα του Κενταύρου τον χιτώνα του.
Ο Ηρακλής, φορώντας τον, καταλήφθηκε μετά  από τρομερούς πόνους και στην απόγνωσή του συγκέντρωσε ξύλα στην κορυφή τoυ όρους Οίτη  και παρακάλεσε τον Φιλοκτήτη να ανάψει φωτιά , πάνω στην οποία ανέβηκε και κάηκε. 
Η Δηιάνειρα, μαθαίνοντας το γεγονός αυτό, αυτοκτόνησε.
Ο τάφος της βρισκόταν στους πρόποδες της Οίτης ή, σύμφωνα με άλλη παράδοση στο Άργος.

Η Σταύρωση του Ιησού (1619)

Πινακοθήκη Estense στη Μόντενα Ιταλίας

Αταλάντη και Ιππομένης (1612-1620)

Μουσείο Καποντιμόντε στη Νάπολη, ακριβώς το ίδιο και στο Μουσείο του Πράδο στη Μαδρίτη

Στην μυθολογία ο Ιππομένης ήταν ένας από τους μνηστήρες και τελικώς σύζυγος της Αταλάντης.

Η Αταλάντη, επειδή δεν ήθελε να παντρευτεί, ζητούσε από τον καθένα από τους μνηστήρες της να παραβγεί στο τρέξιμο μαζί της.
Επειδή ήταν πολύ γρήγορη, πάντα κέρδιζε σε αυτό τον αγώνα.
Ο έξυπνος Ιππομένης όμως ζήτησε τη βοήθεια της θεάς Αφροδίτης.
Η θεά έδωσε στον Ιππομένη τρία χρυσά μήλα.
Στον αγώνα λοιπόν, όποτε η Αταλάντη κόντευε να προφθάσει τον Ιππομένη, αυτός της πετούσε ένα από τα μήλα.
Η Αταλάντη σταματούσε για να το μαζέψει και έτσι ο Ιππομένης τερμάτισε πρώτος και κέρδισε το στοίχημα και την Αταλάντη  γυναίκα του.
Ο Ιππομένης όμως, πάνω στη χαρά του, ξέχασε να ευχαριστήσει και να θυσιάσει στην Αφροδίτη. Αντίθετα, πήρε την Αταλάντη και πήγαν στον ναό του Διός Καλλινίκου, όπου ενώθηκαν σαρκικά στο εσωτερικό του ναού.
Ο Δίας  οργισμένος από την ιεροσυλία, τους μεταμόρφωσε σε λιοντάρια.
Αργότερα, η Κυβέλη τους λυπήθηκε και τους εξασφάλισε δια βίου παίρνοντάς τους για να σέρνουν το άρμα της.

Ο Δαβίδ συναντά την Αβιγαία (1615-20)

Μουσείο Τέχνης Chrysler στο Νόρφολκ στη Βιρτζίνια

Ο Βάκχος παιδί (1615-20)

Παλάτσο Πίττι στη Φλωρεντία

Βάκχος και Αριάδνη (1619-20)

Μουσείο Τέχνης του Λος Άντζελες

Ο Δαβίδ νέος (1620)

Μουσείο Ιστορίας της Τέχνης στη Βιέννη

Ο Άγιος Ιωσήφ και το Θείο Βρέφος (1620)

Μουσείο Ερμιτάζ στην Αγία Πετρούπολη

Λεπτομέρεια

Η τουαλέτα της Αφροδίτης (1621-23)

Εθνική Πινακοθήκη στο Λονδίνο

Ο Χριστός στεφανωμένος με αγκάθια (1622-23)

Ο οινοπότης Βάκχος (1623)

Πινακοθήκη Δρέσδης

Αλληγορία για ιερή και καθαρή αγάπη (1623)

Εθνική Πινακοθήκη στο Παλάτσο Σπίνολα στη Γένοβα

Το βάπτισμα του Χριστού (1623)

Μουσείο Ιστορίας της Τέχνης στη Βιέννη

Ο Μωυσής με τις δέκα εντολές (1624)

Πινακοθήκη Μποργκέζε στη Ρώμη

Η Σουζάνα και οι δυο γέροντες (1620-25)

Εθνική Πινακοθήκη στο Λονδίνο

Ένωση σχεδίου και χρώματος (1620-25)

Μουσείο Λούβρου

Άγιος Ιερώνυμος (1624-25)

Εθνική Πινακοθήκη στο Λονδίνο

Μαντόνα και παιδί (1624-25)

Μουσείο του Πράδο στη Μαδρίτη

Άγιος Σεβαστιανός (1625)

Ιδιωτική συλλογή

Πατέρες της Εκκλησίας διαβουλεύονται για το δόγμα της άσπιλης σύλληψης της Θεοτόκου (1625)

Μουσείο Ερμιτάζ στην Αγία Πετρούπολη

Λεπτομέρεια

Ο Χριστός παραδίδει το κλειδί στον Άγιο Πέτρο(1624-26)

Μουσείο Λούβρου

Λουκρητία, λεπτομέρεια (1626)

 Παλάτι Σανσουσί στο Πότσνταμ Γερμανίας

Ο καρδινάλιος Roberto Ubaldini (1627)

Μουσείο Τέχνης Λος Άντζελες LACMA

Η αρπαγή της ωραίας Ελένης (1626-29)

Μουσείο Λούβρου

Λεπτομέρεια

Ευαγγελισμός (1629)

Μουσείο Λούβρου

Ο θάνατος της Κλεοπάτρας (1625-30)

Νέο Παλάτι στο Πότσνταμ Γερμανίας

Φιλανθρωπία (1630)

Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης στη Νέα Υόρκη

Ο Ιωσήφ και η σύζυγος του Πετεφρή (1630)

Μουσείο Πολ Γκετί στο Λος Άντζελες

Ο Ιωσήφ και η σύζυγος του Πετεφρή (1631)

Μουσείο Πούσκιν στη Μόσχα

Κατά την Παλαιά Διαθήκη ο Ιωσήφ ήταν γιος του Ιακώβ. 
Ο Πετεφρή ήταν αξιωματούχος αυλικός του Φαραώ στο σπίτι του οποίου υπηρετούσε ο Ιωσήφ τον οποίο είχε αγοράσει σαν σκλάβο.
Τον Ιωσήφ  τον παρέστεκε ο Θεός κι έτσι το σπίτι του Πετεφρή το βρήκε ευμάρεια η οποία εκπορευόταν  από τον Ιωσήφ.
Τον Ιωσήφ ο Πετεφρή τον έκανε αρχιεπιστάτη του.
Η γυναίκα του Πετεφρή όμως θέλχθηκε από τον Ιωσήφ και προσπάθησε να τον αποπλανήσει αρκετές φορές.
Ο Ιωσήφ όμως αρνήθηκε και προκάλεσε το θυμό της, η οποία τον κατηγόρησε ότι προσπάθησε να τη βιάσει.
Τότε ο Πετεφρή πιστεύοντας τη γυναίκα του, έριξε τον Ιωσήφ στη φυλακή.
Εκεί ο Ιωσήφ ερμήνευσε δύο όνειρα σε αξιωματούχους του Φαραώ που είχαν εκπέσει.
Σύμφωνα με το πρώτο όνειρο, ο ένας θα εκτελούνταν και ο άλλος θα ξανααναλάμβανε το αξίωμά του αρχιοινοχόου.
Μετά από δύο χρόνια ο Φαραώ είδε ένα όνειρο το οποίο οι μάγοι του δεν μπορούσαν να το ερμηνεύσουν.
Ο αρχιοινοχόος τότε θυμήθηκε τον Ιωσήφ και ο Φαραώ διέταξε να τον βγάλουν από τη φυλακή.
Το όνειρο το ερμήνευσε ο Ιωσήφ και σύμφωνα με αυτό θα έρχοντο στην Αίγυπτο 7 έτη αφθονίας τα οποία θα διαδέχονταν 7 έτη ανέχειας και ξηρασίας.
Ο Φαραώ έλαβε μέτρα για την αντιμετώπιση του κακού και έδωσε στον Ιωσήφ ανώτατο αξίωμα και  για να επανορθώσει το κακό που του είχε γίνει μνήστευσε τον Ιωσήφ με την κόρη του Πετεφρή.

Άγιος Πέτρος (1633-34)

Μουσείο του Πράδο στη Μαδρίτη

Άγιος Παύλος (1633-34)

Μουσείο του Πράδο στη Μαδρίτη

Αγία Μαγδαληνή (1634-35)

Εθνική Πινακοθήκη στο Λονδίνο

Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ  κατανικά το σατανά (1636)

Ναός Παναγίας Concezione στη Ρώμη

Μετανοούσα Μαγδαληνή (1635)

Μουσείο Τέχνης Ουόλτερς στη Βαλτιμόρη του Μέριλαντ

Ο Άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής στην ερημιά (1636-37)

Πινακοθήκη Ντάλουιτς στο Λονδίνο

Άγιος Ιάκωβος ο Μέγιστος (1636-38)

Μουσείο Καλών Τεχνών στο Χιούστον

Ξαπλωμένη Αφροδίτη και Έρωτας (1639)

Πινακοθήκη Δρέσδης

Ίδε ο άνθρωπος (1639)

Εθνική Πινακοθήκη στη Μπολόνια

Η αυτοκτονία της Λουκρητίας (1625-40)

Μουσείο Τέχνης Σάο Πάολο στη Βραζιλία

Ο Άγιος Ματθαίος και Άγγελος  (1635-40)

Πινακοθήκη Βατικανού

Ίδε ο άνθρωπος (1639-40)

Μουσείο Λούβρου

Ο Χριστός στεφανωμένος με αγκάθια (1639-40)

Πινακοθήκη στη Δρέσδη

Κλεοπάτρα (1640)

Μουσείο του Πράδο στη Μαδρίτη

Προσκύνημα των ποιμένων (1630-42)

Εθνικό Μουσείο Αγίου Μαρτίνου στη Νάπολη

*****

 Beatrice Cenci 

Η Beatrice ήταν η κόρη του Francesco Cenci.
Η αριστοκρατική οικογένεια της είχε μια τραγική ιστορία που δείχνει την  σκληρότητα του 16ου αιώνα.

Η ιστορία έχει έναν σκληρό και ανήθικο πατέρα που φτάνει ακόμα και στο βιασμό της κόρης του και μετά την καταδίκη σε εκτέλεση της οικογενείας για την δολοφονία του.

Η τραγική ιστορία ενέπνευσε την μυθιστοριογραφία , τον κινηματογράφο ακόμα και την όπερα.
 ΚΛΙΚ 

Ο Γκουίντο Ρένι ζωγραφίζει τη Beatrice Cenci στη φυλακή 

Achille Leonardi (1850)

Ο Χριστός με ακάνθινο στεφάνι

Ο Χριστός εστεμμένος με αγκάθια

Μουσείο Ιστορίας της Τέχνης στη Βιέννη

Άγγελος του Ευαγγελισμού 

Μουσείο στην πόλη Όλντενμπουργκ στη Γερμανία

Η Σουζάνα και οι γέροντες

Πινακοθήκη Τέχνης Glynn Vivian στο Σουόνσι της Ουαλίας

Οι Άγιοι Πέτρος και Παύλος

Πινακοθήκη Μπρέρα στο Μιλάνο

Ανδρομέδα

Φυγή στην Αίγυπτο μετά Γκουίντο Ρένι

Κορίτσι με τριαντάφυλλο

Μουσείο του Πράδο στη Μαδρίτη