Ζωγραφική την εποχή της Μπελ Επόκ - Painting in the Belle Epoque era

Ονομάζεται Μπελ Επόκ - Όμορφη Εποχή το χρονικό διάστημα από το 1871 που τέλειωσε ο Γαλλοπρωσικός πόλεμος έως το 1914 που ξέσπασε ο 1ος παγκόσμιος πόλεμος.

Φάνηκε σε αυτή την εποχή ότι ο κόσμος γίνεται καλλίτερος χωρίς την φρίκη των μεγάλων πολέμων, τους λιμούς και με τις επιστήμες και την τεχνολογία να κάνουν πρόοδο.

Την εποχή της Μπελ Επόκ στη ζωγραφική εμφανίστηκαν νέα στιλ παράλληλα με τα επικρατούντα.

Ιμπρεσιονισμός

Ξεκίνησε στη Γαλλία περίπου το 1870 και προέρχεται από τη λέξη Impression = Εντύπωση.

Εμφανείς πινελιές με έντονα χρώματα κάτι που ξεπερνούσε τους τότε ισχύοντες κανόνες της Ακαδημαϊκής ζωγραφικής.

Εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο.

Χορός στο Μουλέν ντε λα Γκαλέτ 

Πιέρ Ωγκύστ Ρενουάρ (1876)

Μουσείο Ορσέ στο Παρίσι 

Προσωπογραφία της ηθοποιού Ζαν Σαμαρί

Πιέρ Ωγκύστ Ρενουάρ (1877)

Μουσείο Πούσκιν στη Μόσχα 

Νεαρή γυναίκα ράβει

Πιέρ Ωγκύστ Ρενουάρ (1879)

Ινστιτούτο Τέχνης στο Σικάγο 

Κοντά στη λίμνη

Πιέρ Ωγκύστ Ρενουάρ (1880)

Ινστιτούτο Τέχνης στο Σικάγο 

Βετέιγ καλοκαίρι 

 Κλοντ Μονέ (1880)

Αυτοπροσωπογραφία με μπερέ 

 Κλοντ Μονέ (1886)

Το μπαρ στο Φολί Μπερζέρ 

Εντουάρ Μανέ (1881-82)

Πινακοθήκη Κουρτώ στο Λονδίνο 

 

 Χορεύτρια στη σκηνή

 Εντγκάρ Ντεγκά (1878)

Μουσείο Ορσέ στο Παρίσι 

Μάθημα μπαλέτου

 Εντγκάρ Ντεγκά (1881)

Μουσείο Τέχνης Φιλαδέλφειας των Η.Π.Α.

Αναμονή

 Εντγκάρ Ντεγκά (1882) 

Μουσείο Πολ Γκετί στο Λος Άντζελες 

Γυναίκα στο μπάνιο 

 Εντγκάρ Ντεγκά (1885-86)

Μουσείο Hill Stead στο Φάρμινγκτον του Κονέκτικατ των Η.Π.Α.

Γυμνή γυναίκα βουρτσίζει τα μαλλιά της 

 Εντγκάρ Ντεγκά (1886-88)

Ιδιωτική συλλογή 

Πορτρέτο του ζωγράφου Ludovic Piett 

Καμίλ Πισσαρό.(1875)

Ινστιτούτο Wildestein στο Παρίσι 

Δρόμος με καλύβες και αχυροσκεπές στην κοινότητα Auvers Γαλλίας

Καμίλ Πισσαρό.(1880)

Ιδιωτική συλλογή

Οδός Σεντ Ονορέ υπό βροχή στο Παρίσι 

Καμίλ Πισσαρό.(1897)

Μουσείο Τισέν Μπορνεμίτσα στη Μαδρίτη 

Αυτοπροσωπογραφία 

Καμίλ Πισσαρό.(1903)

Πινακοθήκη Μοντέρνας Τέχνης Τέιτ στο Λονδίνο 

Πορτρέτο του καλλιτέχνη Konstantin Mikhailovich Lepilov

Nicolai Ivanovich Feshin (1909)

Ρωσικό Μουσείο Τέχνης στην Αγία Πετρούπολη 

Μεταϊμπρεσιονισμός

 Εμφανίστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα σαν προέκταση του Ιμπρεσιονισμού.

Οι ζωγράφοι χρησιμοποιούν φαρδιές καθαρές πινελιές χωρίς λεπτομέρειες με καθαρό περίγραμμα και όχι μόνο.

Εμφανίζονται ζωγράφοι με δικό του στιλ ο καθένας διατηρώντας ιμπρεσιονιστικά χαρακτηριστικά.

Γυναίκα με μπλε 

 Βίνσεντ βαν Γκογκ (1885)

Μουσείο Βίνσεντ βαν Γκογκ στο Άμστερνταμ 

Τρώγοντας πατάτες 

 Βίνσεντ βαν Γκογκ (1885)

Μουσείο Βίνσεντ βαν Γκογκ στο Άμστερνταμ

Αγρότης σε χωράφι με σιτάρι 

 Βίνσεντ βαν Γκογκ (1889)

Μουσείο Τέχνης Ινδιανάπολης των Η.Π.Α.

Χωράφι με σιτάρι και κυπαρίσια

 Βίνσεντ βαν Γκογκ (1889)

Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης στη Νέα Υόρκη 

Έναστρη νύχτα

 Βίνσεντ βαν Γκογκ (1889)

Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης στη Νέα Υόρκη 

Αυτοπροσωπογραφία με δεμένο αυτί 

 Βίνσεντ βαν Γκογκ (1889)

Πινακοθήκη Κουρτώ στο Λονδίνο 

Ο καλός Σαμαρείτης 

 Βίνσεντ βαν Γκογκ (1890)

Μουσείο Kroller Muller στην Ολλανδία 

Τα πρώτα βήματα μετά Ζαν Φρανσουά Μιλέ 

 Βίνσεντ βαν Γκογκ (1890)

Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης στη Νέα Υόρκη 

Το 1890 πέθανε ο Ολλανδός Βίνσεντ βαν Γκογκ για να αρχίσει να αναγνωρίζεται το έργο του κάτι που δεν είδε όσο ζούσε.

Νεκρή φύση με πορτρέτο του Laval 

Πωλ Γκωγκέν (1886) 

Μουσείο στην Ινδιανάπολη των Η.Π.Α.

Ο Χριστός στο Κήπο των Ελαιών

Πωλ Γκωγκέν (1889) 

Μουσείο Τέχνης Norton στη Φλόριντα των Η.Π.Α.

Γυναίκα κρατά φρούτο 

Πωλ Γκωγκέν (1893) 

Συλλογή Μουσείου Ερμιτάζ στην Αγία Πετρούπολη 

Μάριον και Άντονι Βαλαμπρέγκ ξεκινούν για να ζωγραφίσουν στη φύση

 Πωλ Σεζάν (1866)

Μουσείο Σουμάγια στην Πόλη του Μεξικού

Καφωδείο 

Εντουάρ Μανέ (1879)

Μουσείο Τέχνης Ουόλτερς στη Βαλτιμόρη των Η.Π.Α.

Λουόμενοι 

 Πωλ Σεζάν (1890-92)

Μουσείο Τέχνης Σεντ Λούις στο Μιζούρι των Η.Π.Α. 

Εργάτης στο Celeyran 

Τουλούζ Λοτρέκ (1882)

Ιδιωτική συλλογή 

Εργάτης στο Celeyran 

Τουλούζ Λοτρέκ (1882)

Μουσείο Τουλούζ Λοτρέκ ατην πόλη Αλμπί Γαλλίας 

Πορτρέτο του Βίνσεντ βαν Γκογκ 

Τουλούζ Λοτρέκ (1887)

Μουσείο Βίνσεντ βαν Γκογκ στο Άμστερνταμ 

Rosa la Rouge 

Τουλούζ Λοτρέκ (1887)

Ίδρυμα Barnes στη Φιλαδέλφεια της Πενσυλβάνιας των Η.Π.Α.

Η πλύστρα 

Τουλούζ Λοτρέκ (1884-88)

Ιδιωτική συλλογή 

Στο κρεβάτι 

Τουλούζ Λοτρέκ (1892)

Ιδιωτική συλλογή 

Το φιλί  

Τουλούζ Λοτρέκ (1892)

Ιδιωτική συλλογή 

Η Goulue φτάνοντας στο Μουλέν Ρουζ με δυο γυναίκες 

Τουλούζ Λοτρέκ (1892)

Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης στη Νέα Υόρκη ΜοΜΑ 

Η Υβέτ Γκιλμπέρ τραγουδά

Τουλούζ Λοτρέκ (1894)

Μουσείο Πούσκιν στη Μόσχα

Ιατρική επιθεώρηση 
 Τουλούζ Λοτρέκ (1894)

Εθνική Πινακοθήκη στην Ουάσιγκτον 

Κλόουν στο Μουλέν Ρουζ 

 Τουλούζ Λοτρέκ (1895)

Ιδιωτική συλλογή 

Πουαντιγισμός - Ντιβιζιονισμός

Το 1885 στη Γαλλία ο Ζωρζ Σερά δοκίμασε μια νέα τεχνική τον Πουαντιγισμό κάτι που βρήκε μικρή ανταπόκριση.

Τα χρώματα δεν αναμειγνύονται στην παλέτα αλλά τοποθετούνται κουκίδα - κουκίδα πάνω στον καμβά.

Βλέποντας τις κουκίδες  από κάποια απόσταση συγχωνεύονται δείχνοντας ενωμένες σε όλο τον πίνακα. 

Η παρόμοια τεχνική Ντιβιζιονισμός χρησιμοποιεί αντί για τελείες, μικρές πινελιές δίπλα δίπλα.

Η τεχνική θυμίζει τα παλιά ψηφιδωτά. 

Ένα Κυριακάτικο απόγευμα στο νησί La Grande Jatte 

Ζωρζ Σερά (1884-86)

Ινστιτούτο Τέχνης στο Σικάγο 

Καν καν 

Ζωρζ Σερά (1889)

Μουσείο Kroller Muller στην Ολλανδία

  

Καπελούδες

 Πωλ Σινιάκ (1885-86)

Κοινότητα Λεζ Αντελί στη Γαλλία 

 Πωλ Σινιάκ (1886)

Μουσείο Ορσέ στο Παρίσι 

Πρωινό γεύμα

Πωλ Σινιάκ (1886-87)

Μουσείο Kroller Muller στην Ολλανδία 

 Σπίτι στο λιβάδι 

Πωλ Σινιάκ (1887)

Μουσείο Τέχνης στο Ντάλας του Τέξας 

Γυναίκα με ομπρέλα

 Πωλ Σινιάκ (1895)

Μουσείο Ορσέ στο Παρίσι 

Ακρωτήριο στην στην πόλη Noli Ιταλίας 

 Πωλ Σινιάκ (1898)

Μουσείο Βάλραφ Ρίχαρτς στην Κολωνία 

 Φωβισμός

To 1905 εμφανίστηκε στη Γαλλία, η ονομασία προέρχεται από το γαλλικό fauve = αγρίμι.

Δεν έχει καμία σχέση με την ελληνική λέξη φόβος.

Οι φωβιστές ζωγράφιζαν με μια αγριότητα, απλές μορφές με έντονα χρώματα και ελεύθερη πινελιά.

Η διάρκεια του φωβισμού ήταν πολύ μικρή.

Περίπατος

Βασίλι Καντίνσκι (1903)

Μουσείο Τέχνης Πανεπιστημίου του Πρίνστον στο Νιου Τζέρσεϊ

Γυναίκα με καπέλο 

Ανρί Ματίς (1905)

Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης στο Σαν Φρανσίσκο  

Πορτρέτο της μαντάμ Ματίς - Πράσινη λωρίδα 

Ανρί Ματίς (1905)

Εθνικό Μουσείο Δανίας στην Κοπεγχάγη 

Μοιραία γυναίκα 

Κέες βαν Ντόνγκεν (1905)

Η ευτυχία της ζωής 

Ανρί Ματίς (1905-06)

Ίδρυμα Barnes στη Φιλαδέλφεια της Πενσυλβάνιας 

Ο δρόμος στη στροφή στη γειτονιά L' Estaque δυτικά της Μασσαλίας

Αντρέν Ντερέν (1906)

Μουσείο Καλών Τεχνών στο Χιούστον  

Γυναίκα με μεγάλο καπέλο

Κέες βαν Ντόνγκεν (1906) 

Πινακοθήκη Malingue στο Παρίσι

La cuirasse d'or

Κέες βαν Ντόνγκεν (1907) 

Μαρία

Κέες βαν Ντόνγκεν (1907-10) 

Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης στη Νέα Υόρκη 

Οδαλίσκη

Ανρί Ματίς (1920-21)

Μουσείο Stedelijk στο Άμστερνταμ 

Αρ Νουβό - Νέα Τέχνη

Ευδοκίμησε σε χώρες της Ευρώπης κυρίως από το 1890 και για δυο δεκαετίες.

Επιτηδευμένες μορφές, διακοσμητικά σχήματα, μοτίβα λουλουδιών,  

Η ζωφόρος του Μπετόβεν, λεπτομέρεια 

Γκούσταφ Κλίμτ (1902)

Αυστριακή Πινακοθήκη του Μπελβεντέρε στη Βιέννη 

Η ζωφόρος του Μπετόβεν, λεπτομέρεια 

Γκούσταφ Κλίμτ (1902)

Αυστριακή Πινακοθήκη του Μπελβεντέρε στη Βιέννη 

Οι τρεις ηλικίες της γυναίκας

Γκούσταφ Κλίμτ (1905) 

Εθνική Πινακοθήκη Σύγχρονης Τέχνης στη Ρώμη 

Δανάη

Γκούσταφ Κλίμτ (1907-08)

Ιδιωτική συλλογή 

Το φιλί

Γκούσταφ Κλίμτ (1907-08)

Αυστριακή Πινακοθήκη του Μπελβεντέρε στη Βιέννη 

***

Αφίσα για έκθεση έργων του Μούχα στο Salon des Cent στο Παρίσι 

Άλφονς Μαρία Μούχα (1895)

Βυζαντινό κεφάλι - Μελαχρινή 

Άλφονς Μαρία Μούχα (1897)

Μουσείο Μούχα στην Πράγα 

Οι τέσσερις εποχές

Άλφονς Μαρία Μούχα (1897) 

Μουσική

Άλφονς Μαρία Μούχα (1898)

Τα αστέρια και η Σελήνη 

Άλφονς Μαρία Μούχα (1902)  

Η Μαντόνα των κρίνων 

Άλφονς Μαρία Μούχα (1904-05)

Μουσείο Μούχα στην Πράγα   

Η ηθοποιός Μοντ Άνταμς ως Ιωάννα της Λωραίνης 

Άλφονς Μαρία Μούχα (1909)

Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης στη Νέα Υόρκη 

Όταν οι θεοί είναι σε πόλεμο η σωτηρία είναι στην τέχνη 

Άλφονς Μαρία Μούχα (1912)

Εθνική Πινακοθήκη Τσεχίας στην Πράγα 

 Συμβολισμός 

Η ρίζα της λέξης είναι Ελληνική από το "σύμβολον" που σημαίνει τεκμήριο αναγνώρισης.

Το κίνημα αρχικά ξεκίνησε από την ποίηση.

Εμφανίστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα στη Γαλλία και το Βέλγιο, αν και είχε χρησιμοποιηθεί και παλαιότερα.

Ο Συμβολισμός στη ζωγραφική με τις μεταφορικές εικόνες συναντάται σε πολλά ζωγραφικά στιλ και σε αρκετούς ζωγράφους σε κάποια φάση του έργου τους.

Υπάρχουν ζωγραφικά σύμβολα που αναγνωρίζονται εύκολα, όπως ένας σταυρός ένα δάφνινο στεφάνι ή ένα περιστέρι που συμβολίζει την ειρήνη.

Σε άλλες συμβολικές εικόνες η αναγνώριση είναι δύσκολη έως αδύνατη.

Κάθε συμβολική εικόνα δεν ερμηνεύεται απαραίτητα με τον ίδιο τρόπο για όλους τους θεατές ενός πίνακα.

Προμηθέας

Γκυστάβ Μορώ (1869)

Αυτοπροσωπογραφία με τον θάνατο να παίζει βιολί - Vanitas 

Άρνολντ Μπέκλιν (1872)

Παλαιά Εθνική Πινακοθήκη στο Νησί των Μουσείων στο Βερολίνο 

Στεφάν Μαλαρμέ 

Εντουάρ Μανέ (1876)

Μουσείο Ορσέ στο Παρίσι

Οπτασία

Γκυστάβ Μορώ (1876)

Μουσείο Τέχνης Φογκ του Πανεπιστήμιου Χάρβαρντ στο Κέιμπριτζ στη Μασαχουσέτη 

Ο πειρασμός του Αγίου Αντωνίου

Φελισιέν Ροπς (1878)

Βασιλική Βιβλιοθήκη Βελγίου στις Βρυξέλλες 

Αλληγορία για γλυπτική

Γκούσταφ Κλίμτ (1889)

Ακαδημία Καλών Τεχνών στη Βιέννη 

Ο θάνατος του νεκροθάφτη 

Κάρλος Σβάμπε (1885-1900)

Ακουαρέλα, γκουάς και γραφίτης σε χαρτί 

Αρχείο Μουσείο Λούβρου 

Ο Άγιος Γεώργιος και ο δράκος

Γκυστάβ Μορώ (1889-90)

Εθνική Πινακοθήκη στο Λονδίνο 

Θάνατος και ζωή

Γκούσταφ Κλίμτ (1908-11)

Μουσείο Λέοπολντ στη Βιέννη

Ζετσεσιονισμός - Απόσχιση 

Τον Απρίλιο του 1897 ξεκίνησε από μια ομάδα στη Βιέννη το κίνημα.

Οι Ζετσεσιονιστές ήταν αντίθετοι με τον συντηρητισμό που επικρατούσε στον περίγυρο της Ακαδημαϊκής Ένωσης Αυστριακών Καλλιτεχνών.

Ήταν υπέρ της ελευθερίας του τρόπου έκφρασης σε κάθε τέχνη.

Πριν από την Βιέννη αντίστοιχες κινήσεις είχαν γίνει στο Βερολίνο και στο Μόναχο.

Εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο.

Ο Ρούντολφ φον Αλτ ήταν από τα ιδρυτικά μέλη και ο πρώτος πρόεδρος του κινήματος.

 Ο Γκούσταφ Κλίμτ  ήταν από τα ιδρυτικά μέλη αλλά αποχώρισε για καλλιτεχνικά θέματα.

Αυτοπροσωπογραφία

 Ρούντολφ φον Αλτ (1886)

Άποψη της γειτονιάς Alservorstadt στη Βιέννη

 Ρούντολφ φον Αλτ (1872)

Μουσείο Αλμπερτίνα στη Βιέννη 

Θρήνος - Αποκαθήλωση 

Κόλομαν Μόζερ (1895)

Αγορά λαχανικών και λουλουδιών (~1900)

 Υδατογραφία του Ρούντολφ φον Αλτ

Πληγωμένη Αμαζόνα 

Φραντς φον Στουκ (1904)

Μουσείο Τέχνης του Πανεπιστήμιου Χάρβαρντ στο Κέιμπριτζ  Μασαχουσέτης 

Ιουδίθ ΙΙ

Γκούσταφ Κλίμτ (1909)

Μουσείο Τέχνης Κα Πέζαρο στη Βενετία 

Παρθένα

Γκούσταφ Κλίμτ (1913)

Εθνική Πινακοθήκη Τσεχίας στην Πράγα 

Γοργόνα 

Κόλομαν Μόζερ (1914)

Ιδιωτική συλλογή 

Καθιστή γυναίκα με το χέρι στα μαλλιά

Έγκον Σίλε (1914)

Μουσείο Αλμπερτίνα στη Βιέννη 

Εξπρεσιονισμός

Άκμασε στην εποχή της Μπελ Επόκ, ο όρος προέρχεται από το λατινικό expression = έκφραση.

Οι εξπρεσιονιστές προσπαθούν να αποτυπώσουν σκέψεις, συναισθήματα και ψυχικές καταστάσεις.

Χρησιμοποιούν φορές έντονα χρώματα, επιθετικές φόρμες, παραμορφωμένα πρόσωπα και σώματα.

Πορτρέτο του συλλέκτη έργων τέχνης Victor Chocquet 

 Πωλ Σεζάν (1876-77)

Ιδιωτική συλλογή 

Αυτοπροσωπογραφία

Έντβαρτ Μουνκ (1886)

Μουσείο Μουνκ στο Όσλο Νορβηγίας 

Άρρωστο παιδί 

Έντβαρτ Μουνκ (1885-86)

Εθνικό Μουσείο Τέχνης, Αρχιτεκτονικής και Σχεδίου στο Όσλο Νορβηγίας

Λάουρα, η αδελφή του καλλιτέχνη 

Έντβαρτ Μουνκ (1888)

Μουσείο Τισέν Μπορνεμίτσα στη Μαδρίτη 

Η κραυγή

Έντβαρτ Μουνκ (1893)

Ο πίνακας άλλαξε χέρια το 2012 στον οίκο Σόθμπις για 119 εκατομμύρια δολάρια 

Μισό πορτρέτο

  Ερνστ Λούντβιχ Κίρχνερ (1905)

Μουσείο Γκούγκενχαϊμ στη Νέας Υόρκης

Άρρωστο παιδί 

Έντβαρτ Μουνκ (1907)

Πινακοθήκη Μοντέρνας Τέχνης Τέιτ στο Λονδίνο 

Πορτρέτο του ζωγράφου Χανς Φρις

 Ερνστ Λούντβιχ Κίρχνερ (1907)

Μουσείο Τέχνης McNay στην πόλη Σαν Αντόνιο του Τέξας 

Ευαγγελισμός 

 Όσκαρ Κοκόσκα (1911)

Αυτοπροσωπογραφία με φυσαλίδες

Έγκον Σίλε (1912)

Μουσείο Λέοπολντ στη Βιέννη

Κυρία με πράσινο

Ερνστ Λούντβιχ Κίρχνερ (1912)

Συλλογή Τέχνης Βόρειας Ρηνανίας Βεστφαλίας στο Ντίσελντορφ 

Πορτρέτο του αρχιτέκτονα Peter Abramychev 

Nicolai Ivanovich Feshin (1912)

Ερημίτες

Έγκον Σίλε (1912) 

Μουσείο Λέοπολντ στη Βιέννη

Ο καρδινάλιος και η μοναχή

Έγκον Σίλε (1912) 

Μουσείο Λέοπολντ στη Βιέννη

Πορτρέτο του ζωγράφου Βασίλειου Χατζή 

Γιώργος Μπουζιάνης (1913)

Συλλογή Ιδρύματος Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή στην Αθήνα

Franz Hauer 

Όσκαρ Κοκόσκα (1913)

Νεαρή μητέρα

Έγκον Σίλε (1914)

Η μοναχή 

Ότο Ντιξ (1914) 

Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης στη Νέα Υόρκη ΜοΜΑ 

Τυφλή μητέρα 

Έγκον Σίλε (1914)

Λάδι σε καμβά 

Γυναίκα

 Αντρέν Ντερέν (1914)

Εραστές, άνδρας και γυναίκα Ι

Έγκον Σίλε (1914)

Πορτρέτο του ποιητή Άλμπερτ Ερενσταϊν 

Όσκαρ Κοκόσκα (1914)

Στον κήπο για καφέ

Ερνστ Λούντβιχ Κίρχνερ (1914)

Μουσείο Brucke στο Βερολίνο 

Πότης - Αυτοπροσωπογραφία

Ερνστ Λούντβιχ Κίρχνερ (1914)

Μουσείο στη Νυρεμβέργη 

Κυβισμός

 Ξεκίνησε ελάχιστα πριν το 1910.

Αφηρημένες γεωμετρικές μορφές από διάφορες γωνίες με διαιρέσεις και επανασυνδέσεις.

Οι δεσποινίδες της Αβινιόν 

Πικάσο (1907)

Απεικονίζονται πέντε πόρνες που κάνουν πιάτσα στην οδό Αβινιόν.

Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης στη Νέα Υόρκη ΜοΜΑ 

Ο πίνακας εκτέθηκε πρώτη φορά 30 χρόνια μετά τη δημιουργία του, αρχικά θεωρήθηκε ανήθικος. 

Γυναίκα παίζει μαντολίνο

Πικάσο (1909)

Πορτρέτο γυναίκας με μπουκέτο λουλούδια 

Πικάσο (1909)

Πορτρέτο του εμπόρου τέχνης Αμπρουάζ Βολάρ

 Πικάσο (1910)

Κορίτσι παίζει μαντολίνο

Πικάσο (1910)

Κανάτα και βιολί 

Ζωρζ Μπρακ (1909-10)

Μουσείο Καλών Τεχνών στη Βασιλεία Ελβετίας 

Δυο γυμνές γυναίκες 

Jean Metzinger (1910-11)

Μουσείο Τέχνης στο Γκέτεμποργκ Σουηδίας 

Ταράτσες στην κοινότητα Σερέ Γαλλίας 

Ζωρζ Μπρακ (1911)

Ιδιωτική συλλογή

Μπουκάλι και ψάρια 

Ζωρζ Μπρακ (1910-12)

Πινακοθήκη Μοντέρνας Τέχνης Τέιτ στο Λονδίνο 

Άνδρας με κιθάρα

Ζωρζ Μπρακ (1911-12)

Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης στη Νέα Υόρκη ΜοΜΑ 

Γυναίκα με άλογο 

Jean Metzinger (1911-12)

Εθνικό Μουσείο Δανίας στην Κοπεγχάγη 

Χορευτής σε ένα καφέ 

Jean Metzinger (1912)

Μουσείο Τέχνης Buffalo AKG στη Νέα Υόρκη 

 Φουτουρισμός 

Ο Φουτουρισμός ήταν ένα κίνημα που ξεκίνησε στις αρχές του 20ου αιώνα στην Ιταλία.

Εξαπλώθηκε σε όλες σχεδόν σε τις μορφές τέχνης και ευδοκίμησε και σε άλλες χώρες.

Το 1909 ο Ιταλός ποιητής και συγγραφέας Φιλίππο Τομάζο Μαρινέττι παρουσίασε το πρώτο Φουτουριστικό Μανιφέστο.

Ο  Φιλίππο Τομάζο Μαρινέττι ονόμασε το κίνημα από το Ιταλικό futuro = Μέλλον 

Ακολούθησαν και άλλα μανιφέστα για την ζωγραφική και γλυπτική από τον Ουμπέρτο ​​Μποτσιόνι.

Απέρριπταν όλες τις καθιερωμένες αξίες στην τέχνη και ότι τις στήριζε, όπως π.χ. ο Ακαδημαϊσμός.

Υμνούσαν την αλλαγή και την ταχύτητα, την νέα τεχνολογία και τα επιτεύγματά της.

 Ένα βρυχώμενο αυτοκίνητο είναι από όμορφο από τη Νίκη της Σαμοθράκης.

Πίστευαν ομορφιά υπάρχει μόνο στον αγώνα και όποιο έργο τέχνης δεν έχει επιθετικό χαρακτήρα δεν είναι έργο τέχνης.

Αντιφάσκοντας ενώ το έπαιζαν διεθνιστές, τόνιζαν ότι μόνο το "Ιταλικό δαιμόνιο" θα σώσει την παγκόσμια κουλτούρα. 

Σε πολιτικό επίπεδο ενώ ήταν κατά της κοινωνικής αδικίας, ύμνησαν τη βία και τον πόλεμο και ταυτίστηκαν με τις ανερχόμενες ιδέες του Μουσολίνι.

Όταν ξέσπασε ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος και άρχισε φρίκη του πολέμου ο Φουτουρισμός ξεφούσκωσε. 

Αδελφή Αμέλεια στο μπαλκόνι (1909)

Umberto Boccioni (1909)

H πόλη ανατέλλει

Umberto Boccioni (1910)

Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης στη Νέα Υόρκη MoMA 

Κατάσταση μυαλού ΙΙΙ - Αυτοί που μένουν

Umberto Boccioni (1911)

Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης στη Νέα Υόρκη MoMA  

Κεφαλή - Φως - Περιβάλλων

Umberto Boccioni (1912) 

Μοναδικές μορφές συνέχειας στο διάστημα 

Umberto Boccioni (1913)

Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης στη Νέα Υόρκη MoMA  

Μοναδικές μορφές συνέχειας στο διάστημα 

Umberto Boccioni (1913)

Αντιχαριτωμένο 

Umberto Boccioni (1913)

Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης στη Νέα Υόρκη